بررسی پلی‌مورفیسم TaqI در ژن رسپتور ویتامین D و ارتباط آن با سطح گنادوتروپینها و هورمونهای استروئیدی بین زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و زنان چاق گروه شاهد

مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، یکی از شایع‌ترین اختلالات زنان در سنین باروری است. یافته­ها نشان می­دهد که تغییرات ژنتیکی در ژن گیرنده ویتامین D، می­تواند در توسعه این سندرم مؤثر باشد.مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارتباط پلی‌مورفیسم TaqI، در ژن گیرنده ویتامین D با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و همچنین بررسی ارتباط این پلی‌مورفیسم با شاخص‌های هورمونی استروئیدی و گنادوتروپین‌ها در دو گروه شاهد و بیمار انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 77 نفر از زنان استان اصفهان که در طی سه ماه تابستان 1395 به مرکز باروری و ناباروری اصفهان مراجعه کرده بودند، انجام شد. 38 زن چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک به عنوان گروه بیمار و 39 زن چاق سالم به‌عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. سطوح سرمی هورمون‌های LH، FSH، تستوسترون و پروژسترون با روش الایزا و فراوانی ژنوتیپی و آللی پلی‌مورفیسم TaqI با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام پذیرفت.تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های تی مستقل، من‌ویتنی و کراسکال والیس و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون کای دو، تفاوت معنی‌داری بین فراوانی آللی و ژنوتیپ­های پلی‌مورفیسم TaqI در دو گروه شاهد و مبتلا وجود نداشت (05/0p>). سطح سرمی FSH (012/0=p) و تستوسترون (017/0=p) در گروه شاهد به‌طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه بیمار بود. تفاوت معناداری در مقدار سرمیLH  و پروژسترون بین افراد دو گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد (05/0